تنگه هرمز

نوشتن جزوات فرهنگی و سیاسی یکی از فعالیت هایی بود که علیرغم ممنوعیت و کمبود کاغذ و خودکار، با جدیت دنبال می شد. دوستان در نگهداری و مخفی کردن آنها نهایت دقت را بکار می بردند ولی گاهی پیش می آمد که بدنبال یک غافل گیری و یا در جریان یک تفتیش یک جزوه لو می رفت. روزی علیرغم اینکه دوستان در جریان تفتیش قرار گرفته بودند، ولی بدلیل لو رفتن موضوع عراقی ها مستقیما سر محل اختفای جزوه ها رفتند و آنها را از زیر راه پله ها خارج کردند و افراد مرتبط با آنها را شناسایی کردند و دوستان را به بازداشتگاه موقت پشت حمام عمومی بردند و پذیرایی مفصلی از آنها بعمل آوردند. در این میان یک جزوه خیلی مهم بود و عراقی ها را به تکاپو انداخت که نویسنده آن را شناسایی کنند و بهمین دلیل دوستان ما را بشدت تحت فشار قرار دادند و شکنجه های زیادی به آنها وارد کردند. مقاومت دوستان مانع دستیابی عراقی ها به اطلاعات مورد نیاز آنها شده بود. یکی از دوستان که در مظان اتهام بود تحت شکنجه های عراقی ها قدرت تکلم خود را از دست داد و دیگر کسی ندید او حرف بزند و ماننند یک لال رفتار می کرد. برخی از دوستان اعتقاد داشتند که وی برای فرار از شنکجه ها خود را به لالی زده تا از لو دادن نویسنده جزوه رهایی یابد.

اما جزوه مذکور چی بود که این همه عراقی ها را به وحشت انداخته و سخت دنبال نویسنده آن بودند. این جزوه را من بصورت گذرا و سریع دیده بودم. موضوع جزوه، موقعیت استراتژیکی و سوق الجیشی تنگه هرمز را مورد بحث و بررسی قرار داده بود و حاوی اطلاعات دقیق از موقعیت جغرافیایی و طول و عرض و عمق آن و اهمیت راهبردی آن برای ایران بود. قطعا از نظر عراقی ها نویسنده آن فردی عادی نبود و بابد از موقعیت ممتازی برخوردار باشد لذا خیلی تلاش کردند که او را شناسایی کنند ولی تلاششان بجایی نرسید و مقاومت دوستان آنها را ناکام گذاشت. همه دوستان معتقد بودند که نویسنده آن جزوه کسی نیست جز حسین علی رحیمی. ولی برای حفاظت از او تا مدتها هیچکس درباره نویسنده آن جزوه کنجکاوی نمی کرد.

ادامه دارد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: